Arnold Newman był absolutnym mistrzem w portretowaniu znanych osób. Każde z jego zdjęć to majstersztyk wyczucia, stylu i poczucia humoru. Oto portret Igora Strawińskiego. A może jego fortepianu?
Ogromna czarna plama i malutka główka, wciśnięta w kąt kadru – to brzmi jak opis wyjątkowo nieudanego zdjęcia. A jednak powyższa fotografia jest dziś uważana za jeden z najlepszych portretów fotograficznych świata.
Arnold Newman nazywany jest po dziś dzień fotografem „środowiskowym”, bo najbardziej lubił tworzyć portrety ludzi w ich naturalnym otoczeniu. Aktorów fotografował na planie filmowym lub teatralnej scenie, sportowców na boisku, urzędników przy biurkach itd. Jak więc mógł inaczej zrobić zdjęcie wybitnemu kompozytorowi, pianiście i dyrygentowi, jeśli nie w sali muzycznej?
Strawiński, pochodzący z Rosji muzyk, to jeden z najważniejszych, najwybitniejszych kompozytorów XX wieku, który wydatnie przyczynił się do narodzin muzyki współczesnej. Był kompozytorem i pianistą i to właśnie fortepian „pozował” razem z nim do zdjęcia Newmana. Jak już zostało powiedziane, kompozycja tego obrazu jest nietypowa i odważna, bo w fotografii portretowej zazwyczaj to twarz modela gra główną rolę. Tu jednak nijak nie przeszkadza to zaburzenie proporcji – wszak fortepian symbolizuje tu muzykę w ogóle, a ta, jak wiadomo, była w życiu Strawińskiego najważniejsza.
„Fotografuję prawdziwe życie, a nie studyjne, sztuczne obrazki” – mówił Newman. Lubił też powtarzać swoim uczniom: „Koncentruj się na pracy, którą masz wykonać i nie łudź się, że aparat fotograficzny wykona ją za ciebie”.
gabrysiak_art 