niepce i daguerre _ pierwsi

Pierwszą trwałą fotografią był obraz wyprodukowany w roku 1826 przez Josepha Nicephora Niepce’a – francuskiego fizyka i wynalazcę. Obraz powstał na wypolerowanej cynkowej płytce pokrytej asfaltem syryjskim. Produkcja tej fotografii wymagała ponad ośmiogodzinnej ekspozycji materiału światłoczułego w słoneczny dzień. Bitum twardniał pod wpływem ekspozycji na światło. Nieutwardzony materiał był zmywany olejkiem lawendowym a otrzymany w ten sposób negatyw można było pokryć farbą litograficzną i odcisnąć na papierze tworząc wydruk. W kolejnych latach Niépce eksperymentował ze związkami srebra. Bazował na odkryciu Johanna Heinricha Schultza, gdzie chlorek srebra zmieszany z kredą ciemniał po wystawieniu na działanie światła.

Jedno z pierwszych na świecie zdjęć, zachowanych do dziś, ukazuje paryską ulicę Boulevard du Temple.

Zdjęcie to wykonał w 1838 lub 1839 roku Louis-Jacques-Mandé Daguerre, którego dziś wszyscy uznajemy za wynalazcę techniki fotograficznej. Zrobił je przez okno, a czas naświetlania wynosił ponad dziesięć minut. Dlatego też warto przyjrzeć się detalom na zdjęciu – drzewa są poruszone, a przechodnie po prostu zniknęli. Wyjątkiem jest tylko czyściciel butów i jego klient – oni jako jedyni przez dłuższy czas się nie przemieszczali, więc mimo długiego czasu naświetlania udało się ich uchwycić na zdjęciu.

Daguerre był artystą i chemikiem zarazem – studiował architekturę i malarstwo, ale jednocześnie zgłębiał tajniki procesów chemicznych. Zapewne dzięki połączeniu tych dwóch umiejętności udało mu się opracować technikę utrwalania obrazu na szklanej płytce, czyli pierwszą metodę robienia zdjęć.